¡Hola todos!
Jaja we weten het, het is weer een tijdje geleden.
We zijn Puno binnengegaan na een leuke laatste avond in Arequipa.
Na lekker eten hoort natuurlijk een leuk café. En of we dat vonden! Klein, gezellig, pintjes en toffe mensen.
Natuurlijk was de volgende morgen er veel te snel. We namen nog half slapend de bus naar Puno.
We kwamen toe in de regen, waren doodmoe en daardoor toch wel een beetje slechtgezind... . Hup, ons bed in dus! Alle ja, voor zover we die wiebelende krakende dingen als ons bed beschouwen... .
Vanaf de volgende dag ging het alleen maar beter. We ontdekten al snel dat er in Puno de jaarlijkse "Virgen de la Candelaria"-feesten de stad overnamen. Schuimspuitende- watergooiende mensen, fanfares van 's morgens tot 's avonds en verklede dansende mensen die fier in de parades meeliepen. Na 2 dagen en nachten hadden we het wel gezien maar het was nog lang niet gedaan, nee het ergste moest nog komen!
We zijn dan maar op de eerste beste boot naar de Islas Flotantes gevlucht. In de hoop wat rust te vinden.
'T was de moeite. 'Twas mooi. Vreemd hoe mensen op zelfgemaakte rieten eilanden leven! Knap maar een beetje overgecommercialiseerd.
Het weer was de laatste dagen in Puno verschrikkelijk slecht, veeeel regen en koud! En onweer dat ons uit ons bed deed daveren. Ons humeur ging er dus ook niet op vooruit aangezien we met zo een weer niet veel meer konden doen. We besloten dus om woensdag de bus naar Copacabana te nemen, een nieuw land!
BOLIVIA, Copacabana
Na slechts 3 uurtjes op de bus, kwamen we aan de grens met Bolivia.
De grens: na instructies van de buschauffeur over geld wisselen, gratis toiletten en de immigratie van Peru en Bolivia stapten we uit de bus en deden mooi wat ons gevraagd werd.
Alles liep vlot, we waren de laatsten van onze bus en hadden het natuurlijk aan ons been... drugscontrole, al was dat niet de hoofdreden van de plaatselijke politie om ons te onderzoeken.
We werden van kop tot teen bekeken en op 10 verschillende manieren mooi genoemd! 'T waren eigenlijk 3 kleine vetzakskes die hun kans schoon zagen om wat vrouwelijke aandacht op te eisen. Na de "tienes nobio?" -zinnetjes werden we "vrij" gelaten.
We gingen braaf naar de immigratie en kregen eerst een stempel dat we Peru verlaten hadden, en daarna een nieuwe stempel, die van Bolivia! Ons eerste maand en daarmee ook ons eerste land liggen voorgoed achter ons!
Copacabana stond ons direct aan, rustig (amper verkeer!), klein en gezellig. We vonden een hostel dat lijkt op Barbie's huis. Veel roos! Maar wel gezellig en supermooi uitzicht vanop het dak! En bovendien nog goedkoop ook, 1 euro per nacht, per persoon!
We zijn van plan om nog wat eilandjes te bezoeken en hier toch enkele dagen te spenderen. Daarna zien we wel weer... .
Dikke zoenen van ons
xxx
P.S.: We hebben nog wel nieuwe foto's en ook onnozele filmpjes maar voorlopig krijgen we die er niet op vanwege de trage internetverbinding. Het zal voor in La Paz zijn waarschijnlijk dus nog eventjes geduld!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten