Reina op de wc: http://www.youtube.com/watch?v=lB5bWa0cKgM
Ons slaapkast: http://www.youtube.com/watch?v=9wfvfFFoOqM
Eten met Italia: http://www.youtube.com/watch?v=QLMGD2DbiCI
Eerste poging Tiahuanaco: http://www.youtube.com/watch?v=rUXccUl4kx0
Nog zotter dan zot: http://www.youtube.com/watch?v=zP6nKS5nrc4
woensdag 28 februari 2007
dinsdag 27 februari 2007
Nog een filmpje, jaja we blijven geven!
Nog ene heeel kort filmpje, we hebben er nog veel leuke maar die krijgen we er voorlopig niet op... .
Dikke zoenen
Dansensde Sarah: http://www.youtube.com/watch?v=zRRPlsGnwjI
Dikke zoenen
Dansensde Sarah: http://www.youtube.com/watch?v=zRRPlsGnwjI
vrijdag 23 februari 2007
Meer filmpjes!!
Hola iedereen, hier kunnen jullie nog enkele leuke (voor ons toch...) filmpjes bekijken. Geniet ervan en vergeet weer het geluid niet!
(Mensen die niet goed weten hoe het juist werkt, kopieer het adres, en plak het in u internetbalk en dan komt het vanzelf, veel succes!)
Islas Flotantes: http://www.youtube.com/watch?v=GlJ9nuiSJjI
Slaapzakkenrace: http://www.youtube.com/watch?v=1eiEibP0WtU
Chique gaan eten zonder geld: http://www.youtube.com/watch?v=aF9YgB9x2Ug
Test test: http://www.youtube.com/watch?v=Y88ioVxRZO0
Keelpijn!: http://www.youtube.com/watch?v=KJwHD7MsNIw
(Mensen die niet goed weten hoe het juist werkt, kopieer het adres, en plak het in u internetbalk en dan komt het vanzelf, veel succes!)
Islas Flotantes: http://www.youtube.com/watch?v=GlJ9nuiSJjI
Slaapzakkenrace: http://www.youtube.com/watch?v=1eiEibP0WtU
Chique gaan eten zonder geld: http://www.youtube.com/watch?v=aF9YgB9x2Ug
Test test: http://www.youtube.com/watch?v=Y88ioVxRZO0
Keelpijn!: http://www.youtube.com/watch?v=KJwHD7MsNIw
woensdag 21 februari 2007
De verdere gebeurtenissen in Copacabana. We hebben er in totaal 5 leuke, kalme dagjes gehad.
Onze 2e dag daar was echt verschrikkelijk vermoeiend: we stonden op tegen 12 uur, lekker lang ontbeten in een supergezellig tuintje. Waarna we ons luie kont nog net konden verplaatsen naar een ander gezellig terrasje aan het water.
Daarna vonden we het wel genoeg geweest en dachten we dat we toch eens iets actief moesten doen. Zo gezegd zo gedaan, we belandden met onze luie kont in een waterfietsding. Het volgende uur dobberden we rond op het Titicacameer met een zalig zonnetje boven ons hoofd.
Na al dat gesport kregen we natuurlijk wel zin in een pintje, dus op naar het volgende terrasje... . Tot zo ver die dag.
De dag erna was al een pak beter. Vroeg opgestaan (6uur!!) en op de boot naar Isla Del Sol! Entertainment genoeg! Een super trage boottocht met enkele medepassagiers die al 2 dagen aan een stuk zat waren. Gezellig dus.
Op het eiland toegekomen moest Reina DRINGEND de plaatselijke ¨Baño¨ onveilig gaan maken... .
Het was ongelooflijk mooi weer en we ploften onszelf op het plaatselijke kleine strandje voor een uur of 2. Het was echt wel de moeite. Aan de andere kant van het eiland was er veel groen en een gezellig sfeertje.
Terug in Copacabana gingen we iets lekkers eten en daarna iets drinken in een supergezellig barreke! Er was een optreden van de plaatselijke muzikanten en al gauw liep het er vol. Leuk dus.
Niet zo leuk was dat ons geld op was en door het carnaval feest was de enige bank toch wel gesloten zeker!! Aiaiai! En een geldautomaat...tuurlijk niet!
Uit pure noodzaak moesten we gaan eten in het enige restaurant waar we met Visa konden betalen...in een chique hotel.
Lekker was het niet (vraag maar aan Sarah...), duur een beetje, maar kom, we konden met Visa betalen en zo met ons laatste geld een busticketje naar La Paz betalen!
Gelukkig hebben ze in La Paz wel bankautomaten en kwam alles in orde.
La Paz is echt een gigantisch grote stad en dus veel dingen om te zien. Gemakkelijk om daguitstappen te doen want er is veel moois in de buurt.
Daar gaan we ons de volgende dagen dus mee bezig houden!
Oh ja, nog een ding dat ons opvalt in alle steden die we tot nu toe al hebben gezien is... ZE ZIJN VUIL!!!! De mensen gooien alles op de grond, ook al staat er een vuilbak naast hun neus. En zo macheert da nie eeeeh!! Want da stinkt! En da is vies om door te lopen. Maar ja wie zijn wij om het ze te leren?
Hasta luego!
Onze 2e dag daar was echt verschrikkelijk vermoeiend: we stonden op tegen 12 uur, lekker lang ontbeten in een supergezellig tuintje. Waarna we ons luie kont nog net konden verplaatsen naar een ander gezellig terrasje aan het water.
Daarna vonden we het wel genoeg geweest en dachten we dat we toch eens iets actief moesten doen. Zo gezegd zo gedaan, we belandden met onze luie kont in een waterfietsding. Het volgende uur dobberden we rond op het Titicacameer met een zalig zonnetje boven ons hoofd.
Na al dat gesport kregen we natuurlijk wel zin in een pintje, dus op naar het volgende terrasje... . Tot zo ver die dag.
De dag erna was al een pak beter. Vroeg opgestaan (6uur!!) en op de boot naar Isla Del Sol! Entertainment genoeg! Een super trage boottocht met enkele medepassagiers die al 2 dagen aan een stuk zat waren. Gezellig dus.
Op het eiland toegekomen moest Reina DRINGEND de plaatselijke ¨Baño¨ onveilig gaan maken... .
Het was ongelooflijk mooi weer en we ploften onszelf op het plaatselijke kleine strandje voor een uur of 2. Het was echt wel de moeite. Aan de andere kant van het eiland was er veel groen en een gezellig sfeertje.
Terug in Copacabana gingen we iets lekkers eten en daarna iets drinken in een supergezellig barreke! Er was een optreden van de plaatselijke muzikanten en al gauw liep het er vol. Leuk dus.
Niet zo leuk was dat ons geld op was en door het carnaval feest was de enige bank toch wel gesloten zeker!! Aiaiai! En een geldautomaat...tuurlijk niet!
Uit pure noodzaak moesten we gaan eten in het enige restaurant waar we met Visa konden betalen...in een chique hotel.
Lekker was het niet (vraag maar aan Sarah...), duur een beetje, maar kom, we konden met Visa betalen en zo met ons laatste geld een busticketje naar La Paz betalen!
Gelukkig hebben ze in La Paz wel bankautomaten en kwam alles in orde.
La Paz is echt een gigantisch grote stad en dus veel dingen om te zien. Gemakkelijk om daguitstappen te doen want er is veel moois in de buurt.
Daar gaan we ons de volgende dagen dus mee bezig houden!
Oh ja, nog een ding dat ons opvalt in alle steden die we tot nu toe al hebben gezien is... ZE ZIJN VUIL!!!! De mensen gooien alles op de grond, ook al staat er een vuilbak naast hun neus. En zo macheert da nie eeeeh!! Want da stinkt! En da is vies om door te lopen. Maar ja wie zijn wij om het ze te leren?
Hasta luego!
dinsdag 20 februari 2007
donderdag 15 februari 2007
Eerste filmpje...
Als het goed gaat kunnen jullie hier een van onze eerste filmpjes zien!
Geluid aanzetten!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=ElAfu91uchQ
Geluid aanzetten!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=ElAfu91uchQ
Puno, el fin de Peru/Copacabana, el principio de BOLIVIA
¡Hola todos!
Jaja we weten het, het is weer een tijdje geleden.
We zijn Puno binnengegaan na een leuke laatste avond in Arequipa.
Na lekker eten hoort natuurlijk een leuk café. En of we dat vonden! Klein, gezellig, pintjes en toffe mensen.
Natuurlijk was de volgende morgen er veel te snel. We namen nog half slapend de bus naar Puno.
We kwamen toe in de regen, waren doodmoe en daardoor toch wel een beetje slechtgezind... . Hup, ons bed in dus! Alle ja, voor zover we die wiebelende krakende dingen als ons bed beschouwen... .
Vanaf de volgende dag ging het alleen maar beter. We ontdekten al snel dat er in Puno de jaarlijkse "Virgen de la Candelaria"-feesten de stad overnamen. Schuimspuitende- watergooiende mensen, fanfares van 's morgens tot 's avonds en verklede dansende mensen die fier in de parades meeliepen. Na 2 dagen en nachten hadden we het wel gezien maar het was nog lang niet gedaan, nee het ergste moest nog komen!
We zijn dan maar op de eerste beste boot naar de Islas Flotantes gevlucht. In de hoop wat rust te vinden.
'T was de moeite. 'Twas mooi. Vreemd hoe mensen op zelfgemaakte rieten eilanden leven! Knap maar een beetje overgecommercialiseerd.
Het weer was de laatste dagen in Puno verschrikkelijk slecht, veeeel regen en koud! En onweer dat ons uit ons bed deed daveren. Ons humeur ging er dus ook niet op vooruit aangezien we met zo een weer niet veel meer konden doen. We besloten dus om woensdag de bus naar Copacabana te nemen, een nieuw land!
BOLIVIA, Copacabana
Na slechts 3 uurtjes op de bus, kwamen we aan de grens met Bolivia.
De grens: na instructies van de buschauffeur over geld wisselen, gratis toiletten en de immigratie van Peru en Bolivia stapten we uit de bus en deden mooi wat ons gevraagd werd.
Alles liep vlot, we waren de laatsten van onze bus en hadden het natuurlijk aan ons been... drugscontrole, al was dat niet de hoofdreden van de plaatselijke politie om ons te onderzoeken.
We werden van kop tot teen bekeken en op 10 verschillende manieren mooi genoemd! 'T waren eigenlijk 3 kleine vetzakskes die hun kans schoon zagen om wat vrouwelijke aandacht op te eisen. Na de "tienes nobio?" -zinnetjes werden we "vrij" gelaten.
We gingen braaf naar de immigratie en kregen eerst een stempel dat we Peru verlaten hadden, en daarna een nieuwe stempel, die van Bolivia! Ons eerste maand en daarmee ook ons eerste land liggen voorgoed achter ons!
Copacabana stond ons direct aan, rustig (amper verkeer!), klein en gezellig. We vonden een hostel dat lijkt op Barbie's huis. Veel roos! Maar wel gezellig en supermooi uitzicht vanop het dak! En bovendien nog goedkoop ook, 1 euro per nacht, per persoon!
We zijn van plan om nog wat eilandjes te bezoeken en hier toch enkele dagen te spenderen. Daarna zien we wel weer... .
Dikke zoenen van ons
xxx
P.S.: We hebben nog wel nieuwe foto's en ook onnozele filmpjes maar voorlopig krijgen we die er niet op vanwege de trage internetverbinding. Het zal voor in La Paz zijn waarschijnlijk dus nog eventjes geduld!!
Jaja we weten het, het is weer een tijdje geleden.
We zijn Puno binnengegaan na een leuke laatste avond in Arequipa.
Na lekker eten hoort natuurlijk een leuk café. En of we dat vonden! Klein, gezellig, pintjes en toffe mensen.
Natuurlijk was de volgende morgen er veel te snel. We namen nog half slapend de bus naar Puno.
We kwamen toe in de regen, waren doodmoe en daardoor toch wel een beetje slechtgezind... . Hup, ons bed in dus! Alle ja, voor zover we die wiebelende krakende dingen als ons bed beschouwen... .
Vanaf de volgende dag ging het alleen maar beter. We ontdekten al snel dat er in Puno de jaarlijkse "Virgen de la Candelaria"-feesten de stad overnamen. Schuimspuitende- watergooiende mensen, fanfares van 's morgens tot 's avonds en verklede dansende mensen die fier in de parades meeliepen. Na 2 dagen en nachten hadden we het wel gezien maar het was nog lang niet gedaan, nee het ergste moest nog komen!
We zijn dan maar op de eerste beste boot naar de Islas Flotantes gevlucht. In de hoop wat rust te vinden.
'T was de moeite. 'Twas mooi. Vreemd hoe mensen op zelfgemaakte rieten eilanden leven! Knap maar een beetje overgecommercialiseerd.
Het weer was de laatste dagen in Puno verschrikkelijk slecht, veeeel regen en koud! En onweer dat ons uit ons bed deed daveren. Ons humeur ging er dus ook niet op vooruit aangezien we met zo een weer niet veel meer konden doen. We besloten dus om woensdag de bus naar Copacabana te nemen, een nieuw land!
BOLIVIA, Copacabana
Na slechts 3 uurtjes op de bus, kwamen we aan de grens met Bolivia.
De grens: na instructies van de buschauffeur over geld wisselen, gratis toiletten en de immigratie van Peru en Bolivia stapten we uit de bus en deden mooi wat ons gevraagd werd.
Alles liep vlot, we waren de laatsten van onze bus en hadden het natuurlijk aan ons been... drugscontrole, al was dat niet de hoofdreden van de plaatselijke politie om ons te onderzoeken.
We werden van kop tot teen bekeken en op 10 verschillende manieren mooi genoemd! 'T waren eigenlijk 3 kleine vetzakskes die hun kans schoon zagen om wat vrouwelijke aandacht op te eisen. Na de "tienes nobio?" -zinnetjes werden we "vrij" gelaten.
We gingen braaf naar de immigratie en kregen eerst een stempel dat we Peru verlaten hadden, en daarna een nieuwe stempel, die van Bolivia! Ons eerste maand en daarmee ook ons eerste land liggen voorgoed achter ons!
Copacabana stond ons direct aan, rustig (amper verkeer!), klein en gezellig. We vonden een hostel dat lijkt op Barbie's huis. Veel roos! Maar wel gezellig en supermooi uitzicht vanop het dak! En bovendien nog goedkoop ook, 1 euro per nacht, per persoon!
We zijn van plan om nog wat eilandjes te bezoeken en hier toch enkele dagen te spenderen. Daarna zien we wel weer... .
Dikke zoenen van ons
xxx
P.S.: We hebben nog wel nieuwe foto's en ook onnozele filmpjes maar voorlopig krijgen we die er niet op vanwege de trage internetverbinding. Het zal voor in La Paz zijn waarschijnlijk dus nog eventjes geduld!!
maandag 5 februari 2007
Wildet echt weten?
Ok nu voor echt, vergeef ons we zijn zot maar da wisten jullie al wel.
De feiten:
Zaterdagmorgend 03/02 zijn we met de bus van Arequipa naar Chivay, het eerste dorpje in de Cañon, vertrokken met een lokale bus.
We zaten niet naast elkaar. Sarah zat naast opgedroogde kots, mmmmm... en Reina, die zat achter nen Engelstaligen toerist met megapellen op hare kop! mmmmm... Dat was al een goed begin.
Een beetje later begon de bus vol te lopen ( niet met kots uiteraard!) met mensen... . En hupla, Sarah werd besprongen... door een lammetje! Klein, schattig en binnekort klaar voor de pot! Hopelijk leest Gaia niet mee!
Na dik 3 uur (vinden we ondertussen al zoals de tram van de Groenplaats naar ´t Zuid) kwamen we toe in een klein dorpje Chivay genaamd.
De omgeving was super!
We vonden een hostel dat er op het eerste zicht wel leuk uitzag, en het was goedkoop! We vonden het wel verdacht dat de eigenaars hun lach niet konden inhouden toen we zeiden dat we het namen... . En 's nachts werd duidelijk waarom. Luide tjingeltjangel muziek tot de vroege uurtjes en om half 6 gewekt door crèche-achtige geluiden en instortende muren. Dat is het leven!
Gelukkig moesten we vroeg op om met een andere lokale (snot)bus naar Cruz del Condor te rijden(zie foto). Dit duurde ongeveer 2 uur, gelukkig hadden we niets gegeten want er waren enkele putjes in de weg...uhum!
Maar het was de moeite want condors hebben we wel gezien! Ne privéshow boven ons hoofd. Prachtig!
Terug in Chivay gingen we op zoek naar de lokale warmwaterbronnen. Na een grote wandeling, begeleidt door een straathond, waar Reina NIET zo blij mee was, kwamen we toe aan het lokale zwembad. Mmmmm... echte bronnen! Maar warm was het wel! En zalig ook!
We leerden er een toffe Duitser, van ongeveer 75 jaar kennen. Toen we door gingen vroeg hij om een "koesjen" mmmmm...
'S avonds werden we in slaap gewiegd door de oh zo leuke muziek, en 's morgens weer gewekt door de zachte klopjes op de muren en zingende kindjes in de gang. Zalig dus!
Nu zijn we terug in Arequipa voor een nachtje, morgen zijn we weg, naar Puno.
Foto's van dit alles zijn nog altijd op dezelfde plaats te vinden!
Besitos
Sarah y Reina
De feiten:
Zaterdagmorgend 03/02 zijn we met de bus van Arequipa naar Chivay, het eerste dorpje in de Cañon, vertrokken met een lokale bus.
We zaten niet naast elkaar. Sarah zat naast opgedroogde kots, mmmmm... en Reina, die zat achter nen Engelstaligen toerist met megapellen op hare kop! mmmmm... Dat was al een goed begin.
Een beetje later begon de bus vol te lopen ( niet met kots uiteraard!) met mensen... . En hupla, Sarah werd besprongen... door een lammetje! Klein, schattig en binnekort klaar voor de pot! Hopelijk leest Gaia niet mee!
Na dik 3 uur (vinden we ondertussen al zoals de tram van de Groenplaats naar ´t Zuid) kwamen we toe in een klein dorpje Chivay genaamd.
De omgeving was super!
We vonden een hostel dat er op het eerste zicht wel leuk uitzag, en het was goedkoop! We vonden het wel verdacht dat de eigenaars hun lach niet konden inhouden toen we zeiden dat we het namen... . En 's nachts werd duidelijk waarom. Luide tjingeltjangel muziek tot de vroege uurtjes en om half 6 gewekt door crèche-achtige geluiden en instortende muren. Dat is het leven!
Gelukkig moesten we vroeg op om met een andere lokale (snot)bus naar Cruz del Condor te rijden(zie foto). Dit duurde ongeveer 2 uur, gelukkig hadden we niets gegeten want er waren enkele putjes in de weg...uhum!
Maar het was de moeite want condors hebben we wel gezien! Ne privéshow boven ons hoofd. Prachtig!
Terug in Chivay gingen we op zoek naar de lokale warmwaterbronnen. Na een grote wandeling, begeleidt door een straathond, waar Reina NIET zo blij mee was, kwamen we toe aan het lokale zwembad. Mmmmm... echte bronnen! Maar warm was het wel! En zalig ook!
We leerden er een toffe Duitser, van ongeveer 75 jaar kennen. Toen we door gingen vroeg hij om een "koesjen" mmmmm...
'S avonds werden we in slaap gewiegd door de oh zo leuke muziek, en 's morgens weer gewekt door de zachte klopjes op de muren en zingende kindjes in de gang. Zalig dus!
Nu zijn we terug in Arequipa voor een nachtje, morgen zijn we weg, naar Puno.
Foto's van dit alles zijn nog altijd op dezelfde plaats te vinden!
Besitos
Sarah y Reina
vrijdag 2 februari 2007
Arequipa, stad der zieken....
Jaja, inderdaad, het is gebeurd. We zijn ziek geweest! We kwamen hier maandagmorgend toe en zijn direct in ons bed gekropen, en vanaf dan zijn we er niet echt meer uit geweest.
Alhoewel, dinsdag was alles nog in orde, dan zijn we hier in Arequipa een beetje gaan rondwandelen op het gemakske. 'S avonds iets gaan eten, en daarna brak de hel los... eerst was het Sarah haar beurt! De hele nacht, nu ja late we daar maar niet over uitbreiden... .
'S morgens tegen 5 uur vielen we dan eindelijk in slaap. En we hebben het de hele dag rustig aan gedaan, Reina naar de winkel, Sarah vooral veel rusten. Tegen de avond was het al wel wat beter. Op tijd in ons bedje gekropen.
En dan was het natuurlijk Reina haar beurt! Ze werd wakker met griep, jaja de griep, we snappen niet waar dat ineens vandaan kwam maar alle... . Nu was het Sarah haar beurt om naar de winkel te gaan en Reina haar beurt om te slapen. En wonder boven wonder, vanmorgen stonden we op, allebei kerngezond en goed uitgeslapen!
Eindelijk kunnen we morgen naar de "Cañon del Colca" vertrekken (was eigenlijk gepland voor woensdag...). Daar kijken we allebei wel ontzettend hard naar uit.
Zo, nu weten jullie dat het hier niet altijd rozengeur en manenschijn is, maar ook af en toe kotserige miserie ... .
We houden jullie op de hoogte van onze verdere uitspattingen!
Besos xx
Alhoewel, dinsdag was alles nog in orde, dan zijn we hier in Arequipa een beetje gaan rondwandelen op het gemakske. 'S avonds iets gaan eten, en daarna brak de hel los... eerst was het Sarah haar beurt! De hele nacht, nu ja late we daar maar niet over uitbreiden... .
'S morgens tegen 5 uur vielen we dan eindelijk in slaap. En we hebben het de hele dag rustig aan gedaan, Reina naar de winkel, Sarah vooral veel rusten. Tegen de avond was het al wel wat beter. Op tijd in ons bedje gekropen.
En dan was het natuurlijk Reina haar beurt! Ze werd wakker met griep, jaja de griep, we snappen niet waar dat ineens vandaan kwam maar alle... . Nu was het Sarah haar beurt om naar de winkel te gaan en Reina haar beurt om te slapen. En wonder boven wonder, vanmorgen stonden we op, allebei kerngezond en goed uitgeslapen!
Eindelijk kunnen we morgen naar de "Cañon del Colca" vertrekken (was eigenlijk gepland voor woensdag...). Daar kijken we allebei wel ontzettend hard naar uit.
Zo, nu weten jullie dat het hier niet altijd rozengeur en manenschijn is, maar ook af en toe kotserige miserie ... .
We houden jullie op de hoogte van onze verdere uitspattingen!
Besos xx
Abonneren op:
Posts (Atom)
