1 keer vallen is niet genoeg: http://www.youtube.com/watch?v=JNJfVaZwihs
Bij ons "Thuis": http://www.youtube.com/watch?v=EAoI1o0FLDA
vrijdag 20 april 2007
zaterdag 14 april 2007
Filmkes....uiteraard!
¡Hola allemaal!
Ja, uiteraard horen er bij een nieuwe verhaal nieuwe filmkes! En ze zijn de moeite, want de filmsterren uit de republica staan te schuiven om toch maar even op de camera te mogen... . Geniet ervan!
Op cafe in Santa Cruz: http://www.youtube.com/watch?v=S_kNpF_iZKQ
Toekan in Santa Cruz: http://www.youtube.com/watch?v=2K33nke7NYQ
Terrasje in Santa Cruz: http://www.youtube.com/watch?v=sBgYBfaAK8k
Conversatie in het donker: http://www.youtube.com/watch?v=o8vr3cHwinY
Zingende Joselito: http://www.youtube.com/watch?v=jN15bASbz_U
Capoeira in de republica: http://www.youtube.com/watch?v=bz-D0XnmsJc
Dansen met Martha: http://www.youtube.com/watch?v=BRrzIX4Xp1Y
Nog meer dans: http://www.youtube.com/watch?v=YA8P-vUSUo0
Verjaardagsfeest Calle Cruz: http://www.youtube.com/watch?v=49iVr1gR9Ds
Zingen voor de evrjaardag Calle Cruz: http://www.youtube.com/watch?v=O8viQkzGFls
Ja, uiteraard horen er bij een nieuwe verhaal nieuwe filmkes! En ze zijn de moeite, want de filmsterren uit de republica staan te schuiven om toch maar even op de camera te mogen... . Geniet ervan!
Op cafe in Santa Cruz: http://www.youtube.com/watch?v=S_kNpF_iZKQ
Toekan in Santa Cruz: http://www.youtube.com/watch?v=2K33nke7NYQ
Terrasje in Santa Cruz: http://www.youtube.com/watch?v=sBgYBfaAK8k
Conversatie in het donker: http://www.youtube.com/watch?v=o8vr3cHwinY
Zingende Joselito: http://www.youtube.com/watch?v=jN15bASbz_U
Capoeira in de republica: http://www.youtube.com/watch?v=bz-D0XnmsJc
Dansen met Martha: http://www.youtube.com/watch?v=BRrzIX4Xp1Y
Nog meer dans: http://www.youtube.com/watch?v=YA8P-vUSUo0
Verjaardagsfeest Calle Cruz: http://www.youtube.com/watch?v=49iVr1gR9Ds
Zingen voor de evrjaardag Calle Cruz: http://www.youtube.com/watch?v=O8viQkzGFls
vrijdag 13 april 2007
Santa Cruz, Vrijwilligerswerk,...
Het is weeral laaaaang geleden...
Een paar weken geleden zijn we in Santa Cruz aangekomen...
We namen de bus vanuit Cochabamba, en dat was weer de moeite!
We hadden eindelijk eens een goeie slaapbus (dachten we) maar al na 5
minuten liep het mis... de bus viel stil, vertrok, viel weer stil,...
en zo reden we 14 uur richting onze bestemming met een bang hartje. De
motor maakte namelijk er vreemde geluiden en waar zaten Reina en Sarah
juist? ja net boven de motor! Dus de eersten die de lucht in zouden
vliegen bij de ontploffing.
Maar goed, badend in het zweet van de warmte deze keer kwamen
uiteindelijk veilig aan in Santa Cruz, onze thuis voor een tijdje.
Daar verbleven we een weekje in een super hostal met 2 toekans, lekker
niks doen en genieten van onze laatste vrije tijd want daarna...
Vrijwilligerswerk:
Voor ongeveer 2 maand laten we het reizen even voor wat het is en ruilen het voor werk.
Maandagochtend (26/03) werden we vanuit ons hostel opgehaald door een busje van Calle Cruz. Allebei wel wat zenuwachtig want we zouden naar de "Republica de Calle Cruz gaan" We wisten dat het een jongenshuis was waar de jongens op vrijwillige basis naar toe kunnen komen, meer niet.
Na een uurtje hobbelen en bobbelen op zandwegen kwamen we ergens in the middle of nowhere toe. Velden en zandwegen zo ver je kon kijken, en snikheet. En daar ergens midden in zagen we enbkele gebouwen, met tuin en palmbomen, bloemen, joelende kinderen, koeien, paarden,... .
Toen het busje stopte sprongen er allemaal kinderen die blijkbaar van overal kwamen op de bus en gaven de leerkrachten (ja het is een busje dat elke dag leerkrachten van het centrum naar daar brengt) knuffels, zoenen en dergelijke. Wij werden onmiddelijk uit de bus gesleurd en onze rugzakken werden door enkele jongens gedragen. We werden bekeken, er werd gegiegeld en allerlei vragen werden gesteld.
De eerste dag was een beetje raar, in de voormiddag hebben de jongens van de republica samen met andere kinderen uit de buurt les, van half 9 tot 12. Daarna vertrekken de andere kinderen met een paardenkar naar huis. En elke dag blijven wij dan over met 17 jongens tussen de 7 en 16 jaar, samen met 2 vaste begeleiders.
Om de dag wisselen de begeleiders, ze blijven dus elk 1 nachtje slapen, wij 5 nachten.
Al gauw merkten we dat de jongens ontzettend lieve gastjes zijn die ongelooflijk dankbaar zijn dat ze in de republica zitten en dat wij komen om hen te helpen en te entertainen.
Alle jongens hebben ergens in Santa Cruz nog ouders, maar de situaties thuis zijn dikwijls schrijnend waardoor ze gaan lopen en zo in de criminaliteit en drugswereld terecht komen.
Maar dan komen ze op een of andere manier in contact met Calle Cruz en krijgen ze de keuze om op straat te blijven of om mee te gaan. Ze zijn er dus uit vrije wil en mogen vertrekken wanneer ze willen.
Ze leven ook in een heel strakke structuur, wat niet slecht is. Uiteraard voor ons was het aanpassen om mee te rollen in de routine.
Om 6u smorgens gaat de eerste bel, opstaan en douchen en mediteren in de kapel.
Om 7u ontbijt en afwas tot 8u.
Om half 9 komen de leerkrachten toe en begint de school. Tot 10u, snack voor iedereen tot half 11.
Les tot 12u30, dan vertrekken de andere kinderen.
Middageten om 13u15. Afwas.
Even vrije tijd.
Tot 16u werken voor school.
Tot 17u werken in de tuin, of met de koeien of gelijk wat (dikwijls zwaar werk, zoals het hele grasveld kortwieken met manchettes... Moeilijk! Voetbal tot 18u,
avondeten om 18u30, afwas en vrij.
En dan begint het feest!! Capoeira dansen tot 22u s avonds en man...die ventjes zijn goed in dansen, een plezier om naar te kijken en om mee te doen (op een totaal ander niveau maar allee...)!! En dan slapen.
Dus wij deden mee van smorgens tot savonds, we stonden 2 keer om 5u smorgens op om koeien te gaan melken, we volgen mee les, Lenguaje om ons spaans te verbeteren, we helpen de kokkin met eten klaarmaken, we wassen af, we helpen schooltaken maken,.... . En in de vrije tijd rijden we paard zonder zadel(pijnlijk trouwens) we spelen baseball en voetbal, we maken armbandjes met de jongens, we leggen van die haarbandjes in hun haar, we kijken naar de prachtige sterrenhemel en de maan, we krijgen steken van honderden muggen en slapen onder muskietennetten, we gaan gillend lopen als ze met allerlei vieze beestjes en dikke spinnen achter ons aanzitten en we proberen mee te dansen op het ritme dat ze ons aangeven!
Het is een enorme ervaring voor ons, een tijd om nooit meer te vergeten..
Maar na twee volle weken Republica waren we blij dat we eens een week iets anders konden doen. Het is heel vermoeiend om van smorgens vroeg tot savonds laat met hen bezig te zijn, want ze zijn niet altijd even lief.
Als we niet in de republica zitten, verblijven we bij een Boliviaanse familie, ook een hele ervaring, lieve en vriendelijke mensen!
Werken op de straat met de mobiele school is heel anders maar bevalt ons wel, hoewel we hierover nog niet veel kunnen zeggen, later volgt een uitgebreider verslag!
Nu moeten we ons haasten of het schooltje vertrekt zonder ons.
Hasta luego
xxx
Een paar weken geleden zijn we in Santa Cruz aangekomen...
We namen de bus vanuit Cochabamba, en dat was weer de moeite!
We hadden eindelijk eens een goeie slaapbus (dachten we) maar al na 5
minuten liep het mis... de bus viel stil, vertrok, viel weer stil,...
en zo reden we 14 uur richting onze bestemming met een bang hartje. De
motor maakte namelijk er vreemde geluiden en waar zaten Reina en Sarah
juist? ja net boven de motor! Dus de eersten die de lucht in zouden
vliegen bij de ontploffing.
Maar goed, badend in het zweet van de warmte deze keer kwamen
uiteindelijk veilig aan in Santa Cruz, onze thuis voor een tijdje.
Daar verbleven we een weekje in een super hostal met 2 toekans, lekker
niks doen en genieten van onze laatste vrije tijd want daarna...
Vrijwilligerswerk:
Voor ongeveer 2 maand laten we het reizen even voor wat het is en ruilen het voor werk.
Maandagochtend (26/03) werden we vanuit ons hostel opgehaald door een busje van Calle Cruz. Allebei wel wat zenuwachtig want we zouden naar de "Republica de Calle Cruz gaan" We wisten dat het een jongenshuis was waar de jongens op vrijwillige basis naar toe kunnen komen, meer niet.
Na een uurtje hobbelen en bobbelen op zandwegen kwamen we ergens in the middle of nowhere toe. Velden en zandwegen zo ver je kon kijken, en snikheet. En daar ergens midden in zagen we enbkele gebouwen, met tuin en palmbomen, bloemen, joelende kinderen, koeien, paarden,... .
Toen het busje stopte sprongen er allemaal kinderen die blijkbaar van overal kwamen op de bus en gaven de leerkrachten (ja het is een busje dat elke dag leerkrachten van het centrum naar daar brengt) knuffels, zoenen en dergelijke. Wij werden onmiddelijk uit de bus gesleurd en onze rugzakken werden door enkele jongens gedragen. We werden bekeken, er werd gegiegeld en allerlei vragen werden gesteld.
De eerste dag was een beetje raar, in de voormiddag hebben de jongens van de republica samen met andere kinderen uit de buurt les, van half 9 tot 12. Daarna vertrekken de andere kinderen met een paardenkar naar huis. En elke dag blijven wij dan over met 17 jongens tussen de 7 en 16 jaar, samen met 2 vaste begeleiders.
Om de dag wisselen de begeleiders, ze blijven dus elk 1 nachtje slapen, wij 5 nachten.
Al gauw merkten we dat de jongens ontzettend lieve gastjes zijn die ongelooflijk dankbaar zijn dat ze in de republica zitten en dat wij komen om hen te helpen en te entertainen.
Alle jongens hebben ergens in Santa Cruz nog ouders, maar de situaties thuis zijn dikwijls schrijnend waardoor ze gaan lopen en zo in de criminaliteit en drugswereld terecht komen.
Maar dan komen ze op een of andere manier in contact met Calle Cruz en krijgen ze de keuze om op straat te blijven of om mee te gaan. Ze zijn er dus uit vrije wil en mogen vertrekken wanneer ze willen.
Ze leven ook in een heel strakke structuur, wat niet slecht is. Uiteraard voor ons was het aanpassen om mee te rollen in de routine.
Om 6u smorgens gaat de eerste bel, opstaan en douchen en mediteren in de kapel.
Om 7u ontbijt en afwas tot 8u.
Om half 9 komen de leerkrachten toe en begint de school. Tot 10u, snack voor iedereen tot half 11.
Les tot 12u30, dan vertrekken de andere kinderen.
Middageten om 13u15. Afwas.
Even vrije tijd.
Tot 16u werken voor school.
Tot 17u werken in de tuin, of met de koeien of gelijk wat (dikwijls zwaar werk, zoals het hele grasveld kortwieken met manchettes... Moeilijk! Voetbal tot 18u,
avondeten om 18u30, afwas en vrij.
En dan begint het feest!! Capoeira dansen tot 22u s avonds en man...die ventjes zijn goed in dansen, een plezier om naar te kijken en om mee te doen (op een totaal ander niveau maar allee...)!! En dan slapen.
Dus wij deden mee van smorgens tot savonds, we stonden 2 keer om 5u smorgens op om koeien te gaan melken, we volgen mee les, Lenguaje om ons spaans te verbeteren, we helpen de kokkin met eten klaarmaken, we wassen af, we helpen schooltaken maken,.... . En in de vrije tijd rijden we paard zonder zadel(pijnlijk trouwens) we spelen baseball en voetbal, we maken armbandjes met de jongens, we leggen van die haarbandjes in hun haar, we kijken naar de prachtige sterrenhemel en de maan, we krijgen steken van honderden muggen en slapen onder muskietennetten, we gaan gillend lopen als ze met allerlei vieze beestjes en dikke spinnen achter ons aanzitten en we proberen mee te dansen op het ritme dat ze ons aangeven!
Het is een enorme ervaring voor ons, een tijd om nooit meer te vergeten..
Maar na twee volle weken Republica waren we blij dat we eens een week iets anders konden doen. Het is heel vermoeiend om van smorgens vroeg tot savonds laat met hen bezig te zijn, want ze zijn niet altijd even lief.
Als we niet in de republica zitten, verblijven we bij een Boliviaanse familie, ook een hele ervaring, lieve en vriendelijke mensen!
Werken op de straat met de mobiele school is heel anders maar bevalt ons wel, hoewel we hierover nog niet veel kunnen zeggen, later volgt een uitgebreider verslag!
Nu moeten we ons haasten of het schooltje vertrekt zonder ons.
Hasta luego
xxx
Abonneren op:
Posts (Atom)
